ISO 13001 و ASTM D3479 بهبود توان در تست های خستگی کامپوزیت

در سالهای اخیر ، آزمایش خستگی کامپوزیت ها به سرعت از یک تحقیق به یک نیاز تجاری مهم منتقل شده است ، اما هزینه - از نظر زمان ماشین - همچنان یک چالش مهم برای آزمایش تجاری است که صنعت انرژی باد باعث این تقاضا شده است ، اما بخش های هوافضا و اتومبیل در حال تعیین نیازهای خود در این منطقه هستند و عملکرد FATIGUE انتظار می رود که یک نیاز واجد شرایط اضافی برای مواد ترکیبات خود و مونتاژ باشد.

بارگذاری چرخه ای کامپوزیت ها مقدار قابل توجهی از انرژی را از بین می برد ، که منجر به "گرمای خود" نمونه ها می شود. این امر نه تنها می تواند باعث افزایش دمای نمونه در بیش از 20 درجه سانتیگراد در شرایط آزمایش اشتباه شود ، بلکه این در طول یک آزمایش متفاوت است و به ندرت از یک نمونه به نمونه دیگر قابل تکرار است. تمرین استاندارد برای جلوگیری از گرمای بیش از حد ، یک فرکانس پایین (به طور معمول 3 تا 5 هرتز) را برای همه آزمایشات نیاز دارد ، اما این به معنای برنامه های تست بسیار طولانی و گران قیمت است. دما تأثیر عمده ای بر نتایج دارد زیرا عملکرد این مواد به مراتب حساس به درجه حرارت نسبت به فلزات است. متأسفانه ، این واقعیت که نمونه ها گرما را در داخل ایجاد می کنند به این معنی است که همیشه از محیط اطراف جبران می شود ، بنابراین افزایش دما حتی در هنگام کار در یک محفظه کنترل نمی شود. در پاسخ به این تقاضا ، HST یک راه حل کنترل منحصر به فرد را ایجاد کرد که به طور معمول بیش از 25 ٪ صرفه جویی در زمان برای یک مجموعه داده S-N کامپوزیت را می دهد و می تواند دمای نمونه را تا 0.5 درجه سانتیگراد از یک هدف مشخص حفظ کند.

کنترل خود گرمایش نمونه در نرم افزار تست پویا ما ورودی دمای نمونه را می پذیرد ، که در یک کنترل پیچیده بیرونی از فرکانس آزمون استفاده می شود. کاربر دمای تست هدف را تنظیم می کند و سیستم سپس به طور خودکار فرکانس تست زنده (در محدوده مشخص شده توسط کاربر) را برای دستیابی به آن تنظیم می کند. این بدان معنی است که در سطح استرس پایین ، جایی که هر نمونه میلیون ها چرخه زنده مانده است ، می توان فرکانس را افزایش داد تا زمان آزمایش را تا حد زیادی کاهش دهد. برعکس ، در سطح استرس بالا (جایی که هر آزمایش چندین مرتبه از اندازه کوتاهتر است) فرکانس اغلب برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد باید کاهش یابد ، اما این تأثیر کمی در زمان کلی برای مجموعه داده های S-N دارد.