ASTM D6319 ، ISO 11193 و EN 455-2 استانداردهایی هستند که توسط صنعت زیست پزشکی برای تنظیم خواص کششی دستکش پزشکی استفاده می شود. این تست ها در درجه اول در طی فرآیند کنترل کیفیت استفاده می شوند ، اطمینان حاصل می کنند که مواد دستکش معیارهای مورد انتظار برای استحکام و کشش را برآورده می کند تا دستکش در هنگام استفاده از بین نرود. این بسیار مهم است ، زیرا خرابی دستکش در تنظیمات پزشکی می تواند ارائه دهنده مراقبت یا بیمار را در معرض آلاینده های خطرناک و بالقوه تهدید کننده زندگی قرار دهد.

دستکش های پزشکی از طیف گسترده ای از مواد تولید می شوند و برای کاربردهای مختلف طراحی شده اند. مواد مورد استفاده برای دستکش های پزشکی به طور کلی از لاتکس تا نیتریل ، PVC ، لاستیک طبیعی یا پلی کلروپن متفاوت است و الزامات دستکش های جراحی دقیق تر از مواردی است که برای معاینه بیمار طراحی شده است. اگرچه سه استاندارد معمولاً برای ارزیابی خصوصیات کششی آنها استفاده می شود ، اما تفاوت آنها جزئی است و همه به همان راه اندازی و روش تست اساسی نیاز دارند. این راهنما یک مرور کلی از فرآیند آزمایش ارائه می دهد ، اما نباید جایگزینی برای خواندن استانداردهای کامل منتشر شده در نظر گرفته شود.