نساجی
صنعت نساجی یک بخش تولید جهانی است که بر تولید ، پردازش و توزیع الیاف ، نخ ، پارچه و محصولات نساجی تمام شده متمرکز است. با داشتن یک تاریخ غنی از هزاره ها ، از روشهای سنتی دستکاری تا فرآیندهای پیشرفته صنعتی ، نقش اساسی در اقتصادهای جهان و برآورده کردن نیازهای اساسی بشر برای لباس ، سرپناه و بهداشت بازی کرده است.
تولید نساجی شامل چندین مرحله کلیدی است که از تولید فیبر شروع می شود. الیاف طبیعی مانند پنبه ، پشم ، ابریشم و کتانی از گیاهان و حیوانات به دست می آید ، در حالی که الیاف مصنوعی از جمله پلی استر ، نایلون و اکریلیک از پتروشیمی تولید می شوند. این الیاف برای تشکیل نخ ، که سپس از طریق فرآیندهایی مانند بافندگی (درهم آمیختن نخ های پیچ و خمیده) یا بافندگی (تشکیل حلقه هایی با یک نخ واحد) بافته می شوند ، در حال چرخش هستند.
این صنعت شامل طیف متنوعی از محصولات است. منسوجات پوشاک حاکم بر سهم بازار است ، از جمله لباس برای همه موارد از پوشیدن روزمره گرفته تا پوشاک مد روز. منسوجات خانگی بخش اصلی دیگری را تشکیل می دهند که دارای ملافه ، حوله ، پرده و پارچه های اثاثه یا لوازم داخلی است. منسوجات فنی نمایانگر یک طاقچه در حال رشد هستند ، با کاربردهای موجود در زمینه های پزشکی (لباس های جراحی ، بانداژ) ، صنایع خودرو (پوشش صندلی ، کیسه های هوا) و ساخت و ساز (مواد عایق ، ژئوتکستیل برای تثبیت خاک).
تولید جهانی نساجی بیش از 100 میلیون تن سالانه است که آسیا به عنوان قطب اصلی تولید منجر می شود. چین به تنهایی بیش از 50 ٪ از تولید جهانی نساجی را تشکیل می دهد و پس از آن هند ، بنگلادش و ویتنام از مزایای رقابتی در زیرساخت های نیروی کار و تولید استفاده می کند. این صنعت بیش از 300 میلیون نفر در سراسر جهان استخدام می کند و آن را به یکی از بزرگترین منابع اشتغال در تولید تبدیل می کند.
سالهای اخیر شاهد پیشرفتهای چشمگیر فن آوری در تغییر تولید نساجی بوده است. چاپ دیجیتال طرح های دقیق و قابل تنظیم را با کاهش مصرف آب امکان پذیر می کند ، در حالی که اتوماسیون و روباتیک باعث افزایش کارایی در فرآیندهای چرخش و بافندگی می شوند. منسوجات هوشمند با وجود سنسورها یا مواد رسانا در حال ظهور هستند و ویژگی هایی مانند تنظیم دما یا نظارت بر سلامت را ارائه می دهند.
پایداری به یک تمرکز مهم تبدیل شده است و به نگرانی های زیست محیطی مانند آلودگی آب از فرآیندهای رنگرزی ، مصرف انرژی زیاد و زباله های نساجی پرداخته است. این صنعت در حال اتخاذ شیوه هایی مانند رنگ آمیزی بی آب ، بازیافت منسوجات پس از مصرف کننده و استفاده از الیاف ارگانیک یا زیست تخریب پذیر است. برنامه های صدور گواهینامه برای منسوجات پایدار در حال افزایش است و به مصرف کنندگان کمک می کند تا محصولات مسئول محیط زیست را شناسایی کنند.
علیرغم چالش هایی از جمله نوسان قیمت مواد اولیه و افزایش خواسته های نظارتی ، صنعت نساجی همچنان به نوآوری ، تطبیق با تغییر ترجیحات مصرف کننده برای محصولات پایدار ، کاربردی و پیشرفته نساجی می پردازد.